Over judith

Autisme? Ik kende het van de zoon van Rob de Nijs en van de film Rain Man. Ik was dan ook geschokt toen mijn eigen partner na twintig jaar huwelijk autistisch bleek. Want mijn man leek in de verste verte niet op Yoshi of Raymond. Mijn man was een vader die uren met zijn zoon met Lego speelde, de was deed, de strijk, kookte en altijd vroeg of ik nog een kop koffie wilde en hoe het met me ging.

En toch kreeg ik steeds meer het idee dat ik overal alleen voor stond. Vraagstukken rondom de opvoeding van onze kinderen, maar ook rondom hypotheken, schoolkeuze, ziekte van de kinderen, contacten met vrienden en familie- Het leek of alles op mij neerkwam.

Daarnaast liep de spanning bij ons steeds weer op. We leefden van incident naar incident en raakten elkaar steeds meer kwijt. Uiteindelijk zette ik een punt achter ons huwelijk.

Tijdens die moeizame jaren van ons huwelijk miste ik begrip van mijn omgeving. Dat lag niet aan de mensen om mij heen, maar aan mij. Ik had niet de woorden om duidelijk te maken wat er bij ons speelde. Sterker, ik wist niet wat er precies aan de hand was. Dat werd me pas duidelijk toen ik jaren later bij een hulpverlener belandde.

En toen besloot ik een boek te schrijven. Een boek over autisme in een man-vrouwrelatie. Een boek waarvan ik hoop dat het een beeld geeft van wat er kan gebeuren als je jezelf verliest in een relatie. Of dit nou met een autistische partner is, of met een partner die er om een andere reden niet echt voor je kan zijn.

Judith Winterkamp portret